روز سیب زمینی سرخ شده
12 جولای جشنی ترد و خوشمزه: روز ملی سیب زمینی سرخ‌شده
سیب زمینی سرخ شده که 12 جولای روز ملی آن نامگذاری شده،، از مرزهای آشپزی فراتر رفته و تنوع بی‌انتهایی را ارائه می‌دهد. اما آیا می‌دانستید که ممکن است ریشه‌های سیب‌زمینی سرخ‌شده اصلاً به فرانسه برنگردد؟ شواهد تاریخی نشان می‌دهد که بلژیکی‌ها مدت‌ها قبل از فرانسوی‌ها، سیب‌زمینی را سرخ می‌کردند.
چگونه رستوران‌ها می‌توانند از روز ملی سیب زمینی سرخ شده بهره ببرند
روز ملی سیب‌زمینی سرخ‌شده فرصتی طلایی را برای رستوران‌ها فراهم می‌کند تا تعامل با مشتریان را افزایش دهند. در اینجا چند ایده برای جذب طرفداران سیب‌زمینی سرخ‌شده آورده شده است:
امروز سیب‌زمینی سرخ‌شده رایگان:
با خرید هر غذای اصلی، یک سهم رایگان سیب‌زمینی سرخ‌شده ارائه دهید
به ازای هر سیب زمینی، یک سیب زمینی رایگان ارائه دهید
به ازای هر خرید سیب زمینی ، تاپینگهای مختلف جذاب رایگان ارائه دهید
ترکیب‌های خلاقانه: انواع خاصی از سیب‌زمینی سرخ‌شده با طعم‌ها و تاپینگهای منحصر به فرد برای مدت محدود ارائه کنید.
لذت سس‌های خوشمزه: یک مسابقه برای سس‌های مخصوص سیب‌زمینی سرخ‌شده برگزار کنید و به مشتریان اجازه دهید تا به سس مورد علاقه خود رای دهند.
جنون شبکه‌های اجتماعی: مشتریان را تشویق کنید تا عکس‌های خود از سیب‌زمینی‌های سرخ‌شده مورد علاقه‌شان را با یک هشتگ اختصاصی به اشتراک بگذارند و به خلاقانه‌ترین تصاویر جوایز اهدا کنید، مثلا یک وعده غذای رایگان.
با اجرای این استراتژی‌های خلاقانه، رستوران‌ها می‌توانند از روز ملی سیب‌زمینی سرخ‌شده برای جذب مشتریان جدید، ایجاد هیجان و جشن گرفتن دنیای مقاومت‌ناپذیر سیب‌زمینی سرخ‌شده استفاده کنند.
سفری به تاریخچه سیب زمینی سرخ‌کرده
طبق برآوردها، آمریکایی‌ها به طور متوسط سالانه حدود 14 کیلوگرم سیب‌زمینی سرخ‌کرده مصرف می‌کنند. با وجود این عدد به نظر زیاد، اما با کمی فکر کردن به روش‌های مختلف خوردن سیب‌زمینی سرخ‌کرده متوجه منطقی بودن این آمار می‌شویم. فرقی نمی‌کند سیب‌زمینی سرخ‌کرده را مستقیم از ظرف فست‌فود بخورید یا در خانه به طور حرفه‌ای آن‌ها را آماده کنید، به هر حال به سادگی قابل بلعیدن هستند. حالا با اضافه کردن سس‌های متنوع، محبوبیت این تکه‌های ساده سیب‌زمینی چند برابر هم می‌شود.
عبارت «سیب‌زمینی سرخ‌کرده» به ورقه‌ها یا خلالی‌های نازک سیب‌زمینی سرخ‌شده در روغن داغ اشاره دارد. با اینکه منشأ دقیق آن مشخص نیست، به نظر می‌رسد این غذا در جایی از قرن هجدهم وارد دنیای آشپزی شده است. پس از ورود سیب‌زمینی به اروپا در قرن هفدهم، یک قرن طول کشید تا به عنوان یک ماده غذایی به طور گسترده پذیرفته شود.
مانند بسیاری از غذاهای نمادین، سیب‌زمینی سرخ‌کرده هم داستان جالبی در مورد نحوه‌ی پیدایش دارد. بلژیکی‌ها ادعای مالکیت این غذا را دارند و اختراع آن را به مردم خود نسبت می‌دهند. بر اساس دستنوشته‌ای از ژوزف ژرار، ساکنان دره موز که در نزدیکی دینان بلژیک واقع شده است، به خاطر زندگی در کنار رودخانه، ماهی زیادی مصرف می‌کردند. در زمستان‌ها که رودخانه‌ها یخ می‌زدند و ماهیگیری دشوار می‌شد، ایده‌ی برش دادن سیب‌زمینی به شکل فیله‌ی ماهی و سرخ کردن آن‌ها در روغن داغ متولد شد.
با این حال، اعتبار معرفی غذاهای سرخ‌شده و فروش آن‌ها در گاری‌های خیابانی به نام «فِریت» در اواسط قرن هجدهم به فرانسوی‌ها تعلق دارد. در نهایت، سیب‌زمینی به شکل‌های مختلف بریده و سرخ شد. اما در مورد چگونگی ورود سیب‌زمینی سرخ‌کرده به آمریکا، دو روایت وجود دارد.
روایت مشهورتر و پذیرفته‌شده‌تر این است که توماس جفرسون این غذا را به ایالات متحده آمریکا آورد. او در زمان سفارت خود، زمان زیادی را در فرانسه گذراند و در سال 1802 در یک ضیافت در کاخ سفید، «سیب‌زمینی به سبک فرانسوی» سرو کرد.
روایت دیگر این است که سربازان آمریکایی حاضر در جنگ جهانی اول، در اطراف دینان بلژیک به غذای محلی به نام «پوم فرِیت» علاقه‌مند شدند و این ایده را با خود به آمریکا بردند. این زمانی بود که سیب‌زمینی سرخ‌کرده واقعاً اوج گرفت و به یک غذای رایج در ایالات متحده تبدیل شد.
